Ράβδος DIN 976 M8 M10 M12 M14 M16 M18 νημάτων τιτανίου Gr2 Gr5 GR7 GR12

Ράβδος DIN 976 M8 M10 M12 M14 M16 M18 νημάτων τιτανίου Gr2 Gr5 GR7 GR12

1. Πλεονέκτημα:

• Πλήρες σύνολο ποιοτικής δοκιμής
• Ανταγωνιστικές τιμές
• Γρήγορος χρόνος παράδοσης
• Εύκαμπτοι όροι πληρωμής
   
• Το κράμα τιτανίου είναι ένα κράμα που αποτελείται από το τιτάνιο που προστίθεται με άλλα στοιχεία. Το τιτάνιο έχει δύο είδη ετερογενών κρυστάλλων: κάτω από 882 ℃ είναι ένα στενός-συσκευασμένο εξαγωνικό τιτάνιο δομών α, επάνω από 882 ℃ είναι ένα σώμα-κεντροθετημένο κυβικό τιτάνιο β. Σύμφωνα με την επιρροή τους στη θερμοκρασία μετάβασης φάσης, τα στοιχεία ανάμιξης μπορούν να διαιρεθούν σε τρεις κατηγορίες:① η σταθεροποίηση της φάσης α και η αύξηση της θερμοκρασίας μετάβασης φάσης είναι σταθερά στοιχεία α, συμπεριλαμβανομένου του αργιλίου, του άνθρακα, του οξυγόνου και του αζώτου. Μεταξύ τους, το αργίλιο είναι το κύριο στοιχείο κραμάτων του κράματος τιτανίου, το οποίο έχει μια σημαντική επίδραση στη βελτίωση της κανονικής θερμοκρασίας και της υψηλής θερμοκρασίας δύναμης του κράματος, που μειώνουν τη συγκεκριμένη πυκνότητα, και που αυξάνουν τον ελαστικό συντελεστή. ② το στοιχείο που σταθεροποιεί τη φάση β και χαμηλώνει τη θερμοκρασία μετάβασης φάσης είναι το σταθερό στοιχείο β, και μπορεί να διαιρεθεί σε δύο τύπους: ισομορφικός και ευτηκτικός. Το πρώτο έχει το μολυβδαίνιο, το νιόβιο, το βανάδιο, κ.λπ. το τελευταίο έχει το χρώμιο, το μαγγάνιο, το χαλκό, το σίδηρο, το πυρίτιο, κ.λπ. ③ τα στοιχεία που έχουν το ελάχιστο αποτέλεσμα στη θερμοκρασία μετάβασης φάσης είναι ουδέτερα στοιχεία, όπως το ζιρκόνιο και ο κασσίτερος.
  Το οξυγόνο, το άζωτο, ο άνθρακας και το υδρογόνο είναι οι κύριες ακαθαρσίες των κραμάτων τιτανίου. Το οξυγόνο και το άζωτο έχουν τη μεγαλύτερη διαλυτότητα στη φάση α, που έχει μια σημαντική ενισχύοντας επίδραση στα κράματα τιτανίου, αλλά μειώνει την πλαστικότητα. Γενικά διευκρινίζεται ότι το περιεχόμενο του οξυγόνου και του αζώτου στο τιτάνιο είναι κάτω από 0,15 έως 0,2% και 0,04 έως 0,05%, αντίστοιχα. Η διαλυτότητα του υδρογόνου στη φάση α είναι πολύ μικρή. Πάρα πολύ υδρογόνο που διαλύεται στο κράμα τιτανίου θα παραγάγει το υδρίδιο και θα καταστήσει το κράμα εύθραυστο. Συνήθως η περιεκτικότητα σε υδρογόνο στα κράματα τιτανίου ελέγχεται κάτω από 0,015%. Η διάλυση του υδρογόνου στο τιτάνιο είναι αντιστρέψιμη και μπορεί να αφαιρεθεί με την κενή ανόπτηση.

2.

Χημικές απαιτήσεις

Σωματικές ιδιότητες

Ανοχή